Aan het werk!

Nou na een lange tijd hebben we weer een leuk verhaaltje voor jullie trouwe volgers van ons reisblog! Als eerste wil ik mededelen dat ik trotse tante wordt van een klein mooi wondertje en hier ben ik ontzettend trots  op! Het blog ziet er dit keer iets anders uit aangezien we aan het werk zijn en niet meer iedere dag van plek naar plek trekken.

De eerste paar weken werken zitten erop. Na ongeveer 3 weken gereisd te hebben door het prachtige Nieuw-Zeeland moet er natuurlijk ook gewerkt worden. Dit gaan we doen bij Lake Ohau Lodge, deze omgeving wordt onze thuis basis voor het komende half jaar. We wonen in de ‘’grottage’’ zo’n 15 min lopen van de lodge. Een houten vervallen huisje met golfplaten op het dak haha, het is oorspronkelijk gebouwd door de eerste beheerders van Lake Ohau Lodge.

Zij voerden vanuit hier ‘’scenic flights’’ over de verschillende gletsjers en mount Cook. Het was dan ook het huis voor de piloten met recht voor onze deur de landingsbaan (niet zoals je die in Europa gewend bent maar gewoon een grasveld!). We wonen hier momenteel met 3 andere,  1 uit Frankrijk, 1 uit Amerika, en 1 uit Argentinië. Dit is erg leuk want je krijgt veel te horen over hun cultuur, met name het meisje uit Argentinië verteld daar graag over. Echter is dit niet altijd even leuk om te horen, maar het wordt wel duidelijk hoe goed wij (vooral de vrouwen) het hebben in Nederland. Ze vertelde bijvoorbeeld dat het voor haar heel gek was dat ze ‘s avonds kan werken, dit was in haar land onmogelijk ivm de veiligheid, heel gek om daar bij stil te staan… Zo kan ik nog even door gaan maar vertel jullie liever hoe het hier is :D….

Lake Ohau Lodge wordt gerund door Mike en Louise (ik schat ze zo eind 50). Zij doen dit al zo’n 27 jaar met heel veel liefde en plezier, wat ook te merken is aan de uitstraling van de Lodge. In tegenstelling tot de meeste Lodges en Hotels in Nieuw-Zeeland draaien zij vooral tijdens het winterseizoen. Aangezien ze een eigen sneeuwpiste bezitten! En niet zo maar 1 is ons al snel duidelijk geworden. De piste is weliswaar niet heel lang maar wel van hoge kwaliteit. Er is 1 of ander systeem aanwezig dat 24/7 sneeuw maakt en degene die hier verantwoordelijk voor is maakt ook de skipistes voor de olympische spele!! Hier spelen de grote landen dan ook op in en beleggen hun trainingskampen hier. Amerika, Canada, Noorwegen, Italië, Oostenrijk etc. Bekende namen als Lindsey Vonn, Marcel Hischer, Anna Fenninger (google maar eens) komen hier naar toe om te trainen. De hele lodge is dan zo’n beetje afgehuurd door deze teams. Toen wij dit hoorde baalde we een beetje ervan dat het hier zomer wordt, willen namelijk supergraag leren skiën/snowboarden en dit zou een uitgelezen mogelijkheid zijn. Wie weet blijven we de winterperiode hier hangen, aangezien we dan gratis kunnen gaan oefenen op de vrije dagen. Maar goed dit duurt nog wel even en uit ervaring weet ik dat plannen veel veranderen tijdens het reizen haha. In de zomer is het ‘’minder’’ druk en draaien ze vooral op tourbussen die hier (meestal) 1 nacht verblijven. Er zijn verschillende groepen hebben we al snel gemerkt. Zo zijn er de organisatie ‘’Contiki’’ en ‘’Topdeck’’ dit zijn vooral jongeren die er een zuipvakantie van maken (zoals wij vroeger richting Lloret de Mar of Rimini gingen). Het is al eens voorgekomen dat er iemand heeft gespuugd op de badkamer, maar tot op heden zijn we er goed vanaf gekomen haha. Daarnaast is ‘’Terra Nova’’ een belangrijke groep, voornamelijk Duitsers. Soms kom je op een kamer en vraag je je af of deze wel gebruikt is geworden zo netjes is het achtergelaten door hun! En sinds kort is er een bekende fietsroute waar Lake Ohau Lodge een tussenstop van is, dit trekt ook erg veel gasten. Dat zijn een beetje de vaste groepen die voor 60% van de omzet zorgen schat ik zo in, daarnaast zijn er natuurlijk de losse boekingen.

Wij zijn aangenomen als Housekeepers, in eerste instantie zou Lynn keukenhulp worden en Nick ober/barman. Echter bedacht Louise zelf, dat onze levens dan naast elkaar gaan lopen. Dus werd ons gevraagd of we niet in de housekeeping wilden gaan werken. In eerste instantie was ik hier niet zo blij mee, maar proberen kan natuurlijk nooit kwaad. Onze taak is om ervoor te zorgen dat alle kamers er pico bello uitzien voor de gasten.  We zijn in totaal met 4 housekeepers en we werken meestal in 2 teams. Nick en ik zijn een team en 2 andere vormen het andere team, dit betekend dus ook dat we 24/7 bij elkaar zijn. Het enige moment dat we niet samen hebben is op de wc of onder de douche haha.  Dit gaat verassend goed en hebben dan ook de grootste lol onder het werken! De taken zijn goed verdeeld, ik doe de badkuip/wc en Nick zorgt voor de wasbak en spiegel. Het bed doen we dan samen opmaken, vervolgens doet Nick stofzuigen (want daar ben ik niet zo’n fan van, dat is alweer goed gemaakt met dat ik de wc’s doe poetsen haha).

We beginnen ieder dag om 8 uur, ons vast ochtend ritueel is dan ook: ik maak de koffie en ga me douche en Nick zorgt voor het ontbijtje, dit bestaat uit 3 stukken fruit en cornflakes/of zelf gemaakt brood! (erg gezond, vergeleken met in Nederland haha) we leven dan ook heel regelmatig, dit is super fijn!!

Verder hebben we 2x een betaald kwartier pauze en 1x een onbetaald half uur pauze, hier krijgen we dan wel weer warm eten voor terug!

De roosters worden per 2 weken gemaakt en daarin heb je meestal 2 dagen achter elkaar vrij en dit is altijd samen. In die twee dagen dat we vrij hebben, maken we ons eigen brood en bakken we koekjes. De prijzen hier in Nieuw-Zeeland zijn erg hoog en voordat we bij een winkel zijn in het eerste dorpje zijn we 40 minuten aan het rijden. De perfecte oplossing is dus om onze eigen dingetjes te bakken! Daarnaast smaakt het brood ook nog eens veel beter.

Onze eerste vrije dag hebben we de hele dag in bed of op de bank gelegen haha. We waren namelijk dood moe na 5 dagen werken, maar ja dat is ook niet vreemd als je bijna 2 maanden niks hebt gedaan. Het daarop volgende weekend besloten we richting Mount Cook (hoogste berg van Nieuw-Zeeland) te gaan. Vanaf onze slaapkamer zien we Mount Cook in de verte liggen dus deze wilden we van dichtbij gaan bekijken. Dus hup de auto in en na een uurtje rijden (hele omweg natuurlijk) kwamen we aan bij het dorpje voor Mount Cook. Hier zijn we het informatie centrum ingegaan en hebben we allerlei info over Mount Cook bekeken. Sinds dat de berg beklommen wordt vallen er jaarlijks verschillende doden, hier is een memorial ruimte voor ingericht. Erg indrukwekkend, de meeste overledenen zijn tussen de 20 en 30 jaar oud die over het algemeen veel ervaring hebben. Maar onder andere door het verraderlijke weer dat snel kan omslaan vallen er zoveel doden. We besloten dus maar niet om Mount Cook te gaan beklimmen en hebben de hooker valley track gedaan.

In ons vorige blog hebben jullie wellicht gelezen dat we een busje gekocht hebben. Inmiddels is het bed frame helemaal af en zijn de matrassen ook op maat gemaakt, zodat we voortaan heerlijk kunnen slapen! Het volgende project wordt het keukentje achterin en een fatsoenlijk gordijnrails ophangen, want de handdoeken die we nu gebruiken vallen steeds omlaag met als gevolg dat we super vroeg wakker worden!